Historische paardenstallen: géén gemeentelijk monument!
Op 25 oktober 2022 besloot het college van B&W de paardenstallen op het Hocrasterrein niet aan te wijzen als gemeentelijk monument. Dit staat vermeld in een mededeling aan de raad.
In 2020 heeft de gemeente drie aanvragen ontvangen voor een monumentenstatus voor de historische paardenstallen aan de Franse Kampweg. Namelijk van de Historische Kring Bussum, Erfgoedvereniging Heemschut en Vrienden van ’t Gooi.
Naar aanleiding van deze 3 aanvragen heeft de gemeente onderzoek laten doen. In september 2021 heeft Monumenten Advies Bureau (MAB) de stallen eerst als ‘niet monumentwaardig’ aangemerkt. Naar aanleiding van een aantal vragen van de Commissie Ruimtelijke Kwaliteit, heeft MAB haar conclusie echter bijgesteld en werden de stallen vervolgens ‘wel monumentwaardig‘. “Vanwege de maximale zorgvuldigheid” heeft de gemeente een second opinion gevraagd bij Het Oversticht. Deze organisatie oordeelde dat de historische stallen wel degelijk een cultuurhistorische waarde vertegenwoordigen. In januari 2022 oordeelde de Commissie Ruimtelijke Kwaliteit & Erfgoed (CRK&E) een monumentenstatus te verlenen aan de historische paardenstallen.
Ondanks de opgevoerde “maximale zorgvuldigheid” heeft het college toch besloten om deze conclusies en adviezen niet te volgen. Hiervoor worden grofweg drie redenen gegeven: de woningnood, de financiële consequenties met betrekking tot de school en chantage door de eigenaar/projectontwikkelaar van het Hocras-terrein. Hij dreigt immers de samenwerking te staken wanneer de stallen monument worden, omdat er dan niet meer sprake is van een haalbare ontwikkeling.
De woningnood is een gegeven en ook de Walden buurtgroep ziet kansen voor woningbouw op het voormalige Hocras-terrein. Maar is dan de enige oplossing om dit relatief kleine woongebied (±2 ha) – ingeklemd tussen 2 natuurgebieden en een provinciale weg – helemaal vol te bouwen met 158 woningen? Zo’n bouwdichtheid komt normaliter alleen voor in het centrum van een middelgrote stad! Waarom heeft de gemeente de nood aan woningen niet serieus genomen toen over Crailo werd gesproken? De bouwdichtheid van dit buitengebied is slechts een kwart van het voorstel dat er nu ligt voor het Hocrasterrein. Anders gezegd, met de bouwdichtheid van het Hocrasterrein kunnen er op Crailo 2400 (!) woningen komen in plaats van de nu geplande 600.
De gemeente rept weer over de financiële consequenties als de school nu niet doorgaat. Het noemt de 10 miljoen euro aan tijdelijke huisvestingskosten, die het eerder zo pijnlijk vergat mee te nemen in het kostenplaatje voor een nieuwe VO school. Verder staart het college zich blind op dit perceel en weigert andere locaties serieus te onderzoeken. We hebben diverse alternatieve locaties genoemd, maar helaas nooit een serieuze reactie daarop ontvangen. Het college heeft zich willens en wetens afhankelijk gemaakt van één herontwikkelingsproject en is hiervoor bereid de eigen visie op de inrichting van het buitengebied, de cultuurhistorische elementen op het terrein en de natuur in de directe omgeving op te offeren.